YARGITAY

2. HUKUK DAİRESİ

Tarih : 21.01.2014

Esas No : 2013/7782

Karar No :  2014/1038

-BOŞANMA DAVASI

-YOKSULLUK NAFAKASI

-TEDBİR NAFAKASI

-VELAYET

-TALEPLE BAĞLILIK İLKESİ

ÖZET: DOSYADAKİ YAZILARA KARARIN DAYANDIĞI DELİLLERLE YASAYA UYGUN SEBEPLERE VE ÖZELLİKLE DELİLLERİN TAKDİRİNDE BİR YANLIŞLIK GÖRÜLMEMESİNE GÖRE, DAVACI-DAVALI (KADIN)'IN AŞAĞIDAKİ BENTLERİN KAPSAMI DIŞINDA KALAN TEMYİZ İTİRAZLARI YERSİZDİR. BOŞANMA YÜZÜNDEN YOKSULLUĞA DÜŞECEK TARAF, KUSURU DAHA AĞIR OLMAMAK KOŞULUYLA GEÇİMİ İÇİN DİĞER TARAFTAN MALİ GÜCÜ ORANINDA SÜRESİZ OLARAK NAFAKA İSTEYEBİLİR. NAFAKA YÜKÜMLÜSÜNÜN KUSURU ARANMAZ. (T.M.K. M. 175) TOPLANAN DELİLLERLE, BOŞANMAYA SEBEP OLAN OLAYLARDA DAVACI-DAVALI KADIN DAHA AĞIR KUSURLU OLMADIĞI, HER HANGİ BİR GELİRİ VE MALVARLIĞININ BULUNMADIĞI, BOŞANMA YÜZÜNDEN YOKSULLUĞA DÜŞECEĞİ GERÇEKLEŞMİŞTİR. O HALDE, DAVACI-DAVALI KADIN YARARINA GEÇİMİ İÇİN UYGUN MİKTARDA YOKSULLUK NAFAKASI TAKDİRİ GEREKİRKEN İSTEĞİN REDDİ DOĞRU GÖRÜLMEMİŞTİR. BOŞANMA VEYA AYRILIK DAVASI AÇILINCA HAKİM, DAVANIN DEVAMI SÜRESİNCE, GEREKLİ OLAN, ÖZELLİKLE EŞLERİN BARINMASINA (T.M.K. M. 186/1), GEÇİMİNE (T.M.K. M. 185/3), MALLARIN YÖNETİMİNE (T.M.K. M. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) VE ÇOCUKLARIN BAKIM VE KORUNMASINA (T.M.K. M. 185/2) DAİR GEÇİCİ ÖNLEMLERİ KENDİLİĞİNDEN (RESEN) ALMAK ZORUNDADIR (T.M.K. M. 169). O HALDE; TÜRK MEDENİ KANUNUNUN 185/3. VE 186/3. MADDELERİ UYARINCA, TARAFLARIN EKONOMİK VE SOSYAL DURUMLARI DA GÖZETİLEREK DAVA TARİHİNDEN GEÇERLİ OLMAK ÜZERE DAVACI-DAVALI KADIN YARARINA UYGUN MİKTARDA TEDBİR NAFAKASINA HÜKMEDİLMESİ GEREKİRKEN, YAZILI ŞEKİLDE KARAR VERİLMESİ USUL VE YASAYA AYKIRI BULUNMUŞTUR. TARAFLARIN, "26.8.2003 DOĞUMLU Ö. S. E." İSİMLİ BİR ÇOCUKLARI BULUNMAMAKTADIR. HAL BÖYLEYKEN MEVCUT OLMAYAN ÇOCUĞUN VELAYETİYLE İLGİLİ DE DÜZENLEME YAPILMASI DOĞRU BULUNMAMIŞTIR. DAVACI-DAVALI (KADIN)'IN ZİYNETLERLE İLGİLİ BİR TALEBİ YOKTUR. BU HUSUS NAZARA ALINMADAN, ALEYHİNE "KESİN HÜKÜM" OLUŞTURACAK ŞEKİLDE BU HUSUSTA RET KARARI VERİLMESİ DE USUL VE YASAYA AYKIRIDIR.

DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (kadın) tarafından; kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar, velayetle ziynetlere dair hükümler yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 21.1.2014 günü temyiz eden davacı-karşı davalı N. Ö. ile vekili geldiler. Karşı taraf davalı-karşı davacı H. A. Ö. ile vekili gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

KARAR : 1-) Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı (kadın)'ın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-) Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (T.M.K. m. 175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-davalı kadın daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı-davalı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.

3-) Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (T.M.K. m. 186/1), geçimine (T.M.K. m. 185/3), malların yönetimine (T.M.K. m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (T.M.K. m. 185/2) dair geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (T.M.K. m. 169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.

4-) Tarafların, "26.8.2003 doğumlu Ö. S. E." isimli bir çocukları bulunmamaktadır. Hal böyleyken mevcut olmayan çocuğun velayetiyle ilgili de düzenleme yapılması doğru bulunmamıştır.

5-) Davacı-davalı (kadın)'ın ziynetlerle ilgili bir talebi yoktur. Bu husus nazara alınmadan, aleyhine "kesin hüküm" oluşturacak şekilde bu hususta ret kararı verilmesi de usul ve yasaya aykırıdır (H.M.K. m. 24).

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda 2, 3, 4 ve 5. bentlerde gösterilen sebeplerle bozulmasına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarda 1. bentte gösterilen sebeple onanmasına, duruşma için takdir olunan 1.100.00 TL. vekalet ücretinin H.'den alınıp N.'a verilmesine, istenmesi halinde temyiz peşin harcının yatırana iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle, 21.01.2014 tarihinde karar verildi.